Nasıl bir insanım, nasıl bir yaratılışım var gerçekten anlamıyorum. Bu ara başımda bir küçük felaket bulutu esecek gibi yine.
Hani tek tek yaşandığında aklınızdan bile geçmez kötü düşünceli insanlardan gelecekler. Ama ne zaman mutlu olduğumu yazsam, bir sorun çıkıyor onu bozacak. Geçen haftadan beri saçma saçma küçük olaylar serisi var hayatımda.
Yeni bir komşumuzun evimize ziyarete gelip, "ayy ne güzel kediniz" nidalarıyla başladı her şey. Kedi ertesi gün insan gibi öksürmeye, insanlardan kaçmaya başladı. Nazara inanmak istemeyen bünyemiz ev değişikliğimiz yüzünden kediyi üşüttüğümüze yordu hemen olayı. Zavallı kedim 3 gündür antibiyotik tedavisi görüyor. Komşumuzun bayıldığı gözlerine günde 3 defa ilaç damlatıyoruz iltihabı için...
Sonra geçmişten pek de hoşuma gitmeyen bir şey öğrendim. Ardından işle ilgili güzel olabileceğini düşündüğüm bir gelişmeyi katil olmadan sonlandırmak için kendimi baya bir kastım.
Bu sabah erken saatlerde yüzümde bir sıcaklık hissederek uyandım. Hayatımda son 2 seneye kadar hiç kanamayan burnum kanıyordu. Gün içinde aralıklarla kanamaya devam etti. Ne yaparsam yapayım kanadı. Kitap okurken, yazarken, ... Anne tavsiyesi ile kafamı öne doğru eğmeyeceğim bir aktivite yapıp TV karşısına kuruldum CSI izlemeye. Onda bile rahat vermedi. Bir de bir kaç damla kanayıp bitiyor. Tam yerimden kalkıyorum, duruyor.
Ha veteriner dönüşü annemle bindiğimiz taksinin bir minibüsle çarpışmasından bahsetmiyorum.
Etrafımızda dönen bir Jr Azrail var anlaşılan. İşinde pek başarılı değil ama rahatsızlık vermekte oldukça uzman.
p.s.: Sevgilimin aldığı nazar boncuklu bileklikleri bugün ellerimi yıkarken çıkarıp, takmayı unutmuşum. Alaka kurmamaya çalışıyorum. Paranoyaklaşıyorum galiba :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder