Ona Bir İsim Lazım

153 Sokak Hayvanları Ambulansı'nı biliyor musunuz? Son günlerde maddi destek alamadığından hizmet veremeyen tek sokak hayvanları ambulansı.

Ve o, geçirdiği trafik kazası sonrasında hayvan ambulansı tarafından kurtarılmıştı. Ama bir patisini kurtaramamışlar. O yüzden 3 patili kalmış. Biraz korkak ve çekingen, sen seversen sevinenlerden. Sevmezsen tüm gününü Garfield gibi uyuyarak geçiriyor. Diğer kedilerle hiç bir derdi yok. Ama kavga etmeyi bilmediğinden koca cüssesine rağmen dayak yiyor. Çok terbiyeli. Ve kocaman bir erkek sarman.

Ona bu sebeplerden küçük Emrah demişlerdi. Bakışları o kadar mahsun ve hüzünlü ki...

Uzun süre ev aradık bu güzelliğe... Herkes çok beğendi ama kimse onu evine almak istemedi. Bir akşam sevgilime anlattım durumu. Sanırım yüzümdeki o mutsuz ifadeye üzüldü ki, "biz alalım o zaman" çıktı ağzından. Oysa kısa süre önceki 3. kedi deneyimimiz olumsuz sonuçlanmıştı. Sağlıklı bir erkek sokak kedisi sahiplenmiştik ama beyefendi sokak da sokak diye tüm apartmanı inletmişti gece gece. Ama işte herşeye rağmen yine de ciddiydi ve beni o an nasıl mutlu etti anlatamam. .

Bu güzelliği sahiplenmek üzere BGD ofisine gittim. İçeride kaza sonucu 3 bacaklı kalmış, felç geçirmiş pek çok kedi vardı. Hepsi de "sev beni" diye yalvarıyorlardı. Tek tek hepsini sevdim. Özellikle Tavşan deliriyordu sevilmek için. Ve Emrah içlerinde en hareketsiz, en sessiz olanıydı. Hiç itiraz etmeden girdi kafesine.

Veteriner hekimimize gittik. Tüm kontrol boyunca ve sonrasında aşısı yapılırken, kulakları temizlenirken hiç kıpırdamadı. Çok iyi huyluydu. Eve geldik ve neredeyse 1 haftadır bizimle. Kızlarla o iyi anlaşabilse de, kızlar onu pek istemediler. Özellikle An Jin San'dan bolca dayak yiyor. Yine de bir kere bile tepki vermedi ona. Nerdeyse hiç oynamıyor. Sevildiğinde hırıldaması ve iştahı yerinde. Bütün gece bizimle uyuyor.

Biz bu minik ayıcığa bir isim bulamadık. Emrah kalmasın istiyoruz. "Soda" ve "Tosun" olabilir dedik ama hani yüzüne bakınca "evet bu" diyemedik henüz.

Ne dersiniz var mı sizin bu yumoş için bir isim teklifiniz?

Kedilere Özgürlük!

Bu yazı evinde kedisi veya köpeği olanlar için faydalı olacak. Gerisi de canı isterse okusun :)

Bizim evde bir çete var, 2 yaşını tamamlamış olan canavar An Jin San ve hırtıl hurtul Azis... Bu ikisi evi talan edip, ordan oraya koşuşturan, evin bir yerinde uyumak yerine hemen hemen her yerde uyumak isteyen, tarafımdan zamanında çok şımartılmış iki kedi.

Haliyle benim gibi bir titizsen, bazen durum zorlaşabilir ve ne yazık ki birlikte yaşadığın insanlara canavar yüzlerini gösterebilirsin. Hani temizlikçiden önce temizlik yapan bir grup vardır ya temizlikçiye ayıp olmasın modunda dolaşan... Ben de temizlikçi sonrası temizlik yapanlardanım. Yaşadığım yeri benden başka kimsenin düzgün temizleyemeyeceği güdüsüyle rahat edemiyorum. Ama konu bu değil şu anda. Konu benim gibi titiz insanların en hayran olduğu koku, temizlik kokusu...

Evde kedilerin varsa, onları ne kadar sevsen de ve onların yeri geldiğinde senden bile daha temiz olduğunu bilsen de, içinizdeki temizlikçi ruhlu şeytan dürter durur. Acaba burnum mu alıştı? Bir yerlere koku bırakıyor olabilirler mi? öyle mi, böyle mi? Aslında kediler köpekler gibi değillerdir ve koku bırakmazlar. Ama titiz ve (üzgünüm ama) bu konuda uyuz insanlardan bazı arkadaşların olabilir. Evin mis gibi koksa da evde kedi var diye yüzünü buruşturarak girenler olabilir. (keşke bu tipler için de böcek ilacı tadında üstüne sıkınca öldürecek bir şeyler icat edilse) Ben illa bu insanları eve alacağım diyorsan...

Ve evet işte kedili titizlerin can arkadaşı: Glade Fabric & Air Pet Odor Eliminator...

Bu sprey koku oluşabileceğine inandığınız özellikle kumaş türünde olan tüm yüzeylere, ahşaplara sıkılabiliyor. Kesinlikle test ettim, onayladım. Başka onaylayanlar için buraya lütfen...Kumaşlarda temizlik hissettiren çok hafif ve ferah bir koku bırakıyor. Ama asıl önemli olan cidden eğer sinmiş bir koku varsa temizliyor. Yalnız Fabric Air bir seri. Dolayısıyla çok fazla çeşit var. Evcil hayvanlar için olanı almaya dikkat edin. Tüm Tansaş'larda bulabilirsiniz.

Kedilere özgürlük! :)

herşeye rağmen, her zaman

Bu dünyanın en özel insanları anneler... Hayatım boyunca ne yaparsam yapayım beni derinden sevecek olan tek insan... Her türlü şımarıklığıma katlanacak, her hastalığımda sabaha kadar gözünü kırpmadan bekleyen, başıma bir şey gelse benden daha çok üzülen, her derdimde benden daha çok dertlenen, onu ne kadar çok üzsem de, kırsam da beni karşılıksız sevecek olan tek insan... Annem.


Onun sevgisini, sağladığı huzuru, sarılıp uyuduğunda hissettirdiği güveni hayatım boyunca başka kimsenin veremeyeceğini biliyorum. Babamsız geçirdiğim 14 yıl bana anneme daha sıkı sarılmayı öğretti. Ve babamı kaybetmemizin bana öğrettiği bir kaç şeyden biri olarak, bu yazıyı okuyan herkese tek bir tavsiyem var:

Gittiklerinde açılan o kocaman boşluğu, herşeyin dermanı olarak gösterdiğiniz zaman asla dolduramıyor. Ve yıllar geçtikçe o boşluk sanki daha da büyüyor. Sanki 5 yaşındaki çocuktan daha fazla ihtiyaç duyuyor insan annesine-babasına 28 yaşına geldiğinde. Kimin ne zaman gideceğini bilmiyorum... Bildiğim tek şey, benden önce giderse hayatımdaki en büyük boşluğu yaratacak olan annemi her günümüzde daha fazla kucaklayıp, daha fazla kokluyorum. Anneler günü böyle günlerden sadece bir tanesi... Annelerinize iyi bakın, ve koklayabildiğiniz için ne kadar şanslı olduğunuzu asla unutmayın.