Neden?

Tanrı'm bazen varsan neden bir şeyler yapmadığını, neden bazı canlıları sonsuz acıya mahkum ettiğini anlamıyorum. Kendime söylediğim, "bu bir test", "bu bir sabır sınavı" cümlelerim gittikçe komik züğürt tesellileri haline dönüştü. Bazı insanlara sürekli acı verip, bazı insanları gül bahçesinde yaşatmanın mantığını anlat bana...

Yanlış anlama ben kendi hayatımdan sonsuz memnunum... Sağlıklıyım, tüm sevdiklerim sağlıklı, iyi bir işim, hep yanımda olan arkadaşlarım, düzgün bir ilişkim var.  İşte zaten anlamadığım şey burda başlıyor. Neden bunlara sahip olan pek çok insan kadar mutlu yaşayamıyorum ben?  Neden herşeyi bu kadar takıyorum?

Veya daha da bencilleşebilirim. Neden beni her söylenene inanacak kadar saf, yardıma ihtiyacı olan her canlıya bir şeyler yapmak zorunda hissedecek kadar vicdanlı, mutlu olduğunda da, mutsuzkende kolayca ağlayacak kadar sulugözlü, yardıma ihtiyacı olan için bir şeyler yapamadığında bin perişan olan bir insan olarak yarattın?

Neden herşeyi görebiliyorum? Bakabiliyorum demiyorum, görebiliyorum. Neden ben de pek çok insan gibi zor durumdaki bir canlının yanından geçip gidip, farkedemiyorum mesela.

Neden sabah 7 de çorap satan o yaşlı teyze ile göz göze geliyorum? Ve içim eziliyor, kendi anneannemi düşünüp yaşaran gözlerimle her sabah 2 çorap alıyorum. Salak mıyım ben, koleksiyon mu yapmalıyım?

Neden her sabah Kadıköy'de tartısını yerleştiren çocuğu orda görmemek için dua ediyorum. Sonra da onu çalıştıranlara bir seri küfür sallıyorum.

Neden çatıdan atılan martı yavrusunu koşa koşa veteriner kliniğine yetiştirmek gibi gerizekalı bir misyon ediniyorum? Neden başka insanlar gibi o  zaten annesiz yaşayamaz diyip, kıyıda ölmesine gönlüm razı gelmiyor da, ölecek denmesine rağmen azmedip martıyı evde büyütüyorum.

Neden her şehit haberinde, gözyaşlarıma engel olamıyorum. Benim ailemde yakın geçmişte şehit yok ki. Neden yılan bana dokunmadı diye sevinemiyorum.

Neden İsrail'in öldürdüğü insanlar için politik politik yorumlar yapmak yerine, neler yaşadıklarına, o insanların ailelerine üzülüyorum. Neden?

Madem böyle yarattın beni, neden yeterli kaynakla yaratmadın?

Ve ben ve benim gibi saf yarattıklarının gittikçe tükendiğini görmüyor musun?