Hayat Adil Değil!

Hiç bir şeyden, çocuklarım (kedilerim de dahil) minicik ve bana bağımlıyken bu hayattan kayıp gitmek kadar korkmuyorum. Geride, onlara çok iyi sahip çıkacak ve benden çok sevecek iyi insan seçimlerim var elbette ama kimse anne-baba boşluğunu dolduramıyor. Babamın erkenden gidişiyle yaşadığım hiç bir şeyi, bana ait olan kimse yaşasın istemiyorum.

Kıpır kıpır, neşe dolu, gülümseme dolu, sıcacık bir yıldız kayıp gitti gencecikken. Ardında, ona herşeyden çok ihtiyacı olan miniğini bırakarak...

Daha miniğiyle yaşayacağı onca güzel yılı varken...
33 yıla sığdıramadığı enerjisi varken...
Bir gece en sevdiği 2 insandan uzakta ölmek... "hayat adil değil" bu demek!

Annesiyle kutlayamayacağı onca doğum günü, onca yeni yıl ve özel gün var o miniğin hayatında şimdi.
Hepsinden nefret edeceği onlarca anneler günü bekliyor onu...
Kim onu ne kadar çok severse sevsin, asla kapanmayacak kocaman bir boşlukla büyüyecek...
Belki de hiç hatırlamayacak kocaman gülümseyen, deli dolu, hayat dolu annesini...

Hayat hem de hiç adil değil!

Toprağın ve huzurun bol olsun Defne Joy Foster, miniğin sensiz de olsa büyüyecek, ama hep bir yanı eksik kalacak :(